Wat een courgette je kan leren over het leven.

Neem nou de courgette. Tijdens de zomermaanden hét toonbeeld van seizoensgebonden overvloed. Overal duikt ze op. Van zaadje tot kanjer in je moestuin, in de supermarkt, in een kratje bij de biologische tuinwinkel of in de armen van je buurvrouw die inmiddels haar vriezer al vol heeft liggen met courgette soep, - cake en - lasagne en dan nóg met een overschot blijft zitten. Courgette groeit namelijk nogal gretig. Ze vraagt niet echt veel, maar geeft des te meer.

Zodra september zich aandient is het plotseling weer gedaan met de Cucurbita pret. Geen courgette meer in zicht. Hoe mooi eigenlijk. Overvloed is namelijk pas écht bijzonder als ze niet het hele jaar door voor het grijpen ligt. Er schuilt een kracht in tijdelijk zijn. In zijn bij wat er nu is. Niet alles hoeft er steeds te zijn. Niks forceren, niet vooruitgrijpen maar meebewegen, daar ligt voor mij de verbinding. En laat dát nou net de essentie zijn van onze keuken. Verbinding tussen mens, dier en natuur, tussen bereiding, smaak en gevoel.

De magie van modder onder je nagels

Zelf je eigen groenten kweken vind ik nog altijd de beste mindfulness practice die er bestaat.

Je hebt geen klankschalen, ademhalingsoefeningen of silent retreats nodig (allemaal héérlijk, begrijp me niet verkeerd) maar een bak aarde, wat zaadjes en een beetje geduld en liefde.

Als je ooit zelf een tomatenplant hebt opgekweekt, dan weet je hoeveel tijd, zorg en toewijding er schuilgaat in iets dat voor anderen misschien ‘slechts’ een supermarkt ingrediënt is.

Je gaat anders kijken naar voedsel. Je waardeert het proces. De moeite. Het mislukken soms ook.

Je eten krijgt meer aandacht en meer dankbaarheid. Alles smaakt beter omdat jij het hebt zien groeien. Je hebt je ermee verbonden. Je hebt de regenbuien afgewacht, de slakken verjaagd, het omringende onkruid uitgetrokken en uiteindelijk met je eigen handen geoogst. En dat is precies waarom je eigen groenten kweken (zelfs in een pot op je balkon of voor het raam) je zoveel dichter bij de essentie brengt. Niet alleen van eten bereiden, maar van het leven zelf.

Pasta met geroosterde courgette pesto

Alice Waters en de kracht van eenvoud

Alice Waters, een inspiratiebron en de pionier van de farm-to-table beweging. Zij leerde de wereld dat de puurheid van een gerecht niet zit in culinaire technische hoogstandjes maar in de kwaliteit van de ingrediënten en het respect voor de herkomst ervan. Lokale, biologische producten, met zorg geteeld en met liefde en aandacht bereidt. Daar ligt voor mij de essentie van koken.

Net als Alice geloof ik dat eten ook een politiek en cultureel statement is. Elke keuze op je bord weerspiegelt een keuze in je leven. Elke keer dat je je boodschappenmand vult of een menu samenstelt, stem je eigenlijk. Je stemt voor een wereld die je graag wilt zien: lokaal of massaal, plantaardig of dierlijk, onbewerkt of ultra-bewerkt, inclusief of exclusief. Eten is nooit neutraal. Het vertelt iets over wie je bent, waar je vandaan komt, waar je waarde aan hecht en welke systemen je in stand houdt of welke je juist wilt veranderen. Doordat we bij De Groene Chef kiezen voor volwaardige, plantaardige voeding stemmen we op respect voor de natuur, voor dieren, voor gezondheid en voor duurzaamheid. We koken vanuit het moment. Wat is rijp? Wat is voedzaam? Wat voelt goed?

Ook op het gebied van smaak stemmen we. Wat je als ‘lekker’ ervaart, is niet alleen persoonlijk maar ook cultureel gevormd. We zijn gewend geraakt aan 'snelle smaken' als zout, vet en suiker in bewerkt voedsel. Maar wanneer je gaat kiezen voor puur, plantaardig en volwaardig eten herontdek je wat smaak werkelijk is. De zachte zoetheid van een ovengeroosterde wortel die uit de volle grond komt. De aardsheid van een geroosterde biet. De nootachtige diepte van linzen. De frisse, peperige toets van rucola. Smaak wordt dan iets wat je beleeft, niet alleen iets wat je proeft. Je stemt als het ware voor échte smaak boven gemak, voor voeding die je raakt in plaats van alleen vult, en voor een manier van eten die verbonden is met het ritme van de natuur.

Wil jij dit ook?

Tijdens onze kookworkshops nemen we de tijd. We werken met pure ingrediënten uit het seizoen, vol smaak en verhaal. Geen complexe bereidingstechnieken maar gewoon samen ontdekken, snijden, lachen, leren, proeven. Je hoeft geen goede (thuis)kok te zijn, alleen nieuwsgierig.

We gaan ons best doen om je te inspireren, om je de verbondenheid te laten ervaren en je een reeks recepten aan te leren waar jij op jouw beurt anderen mee kunt gaan verrassen. Schuif jij binnenkort aan?

Liefs,

Alexandra

Recept

Pasta met pesto van geroosterde courgette

• 2 medium courgettes

• 50g pijnboompitjes

• 2 handjes verse spinazie

• 2 teentjes knoflook

• sap van halve citroen

• 3 eetl. edelgistvlokken

• handje verse basilicum

• 3 eetl.goede olijfolie

• 400 gram pasta

• zoutg en peper

Instructies

1. Verwarm de oven voor op 180 graden.

2. Snijdt de courgettes in de lengte door de helft en dan in halve maantjes. Leg de maantjes op een bakplaat en meng deze met wat olijfolie, zout en peper. Bak in de oven voor ongeveer 15 minuten.

3. Doe de pijnboompitjes in een kleine, droge koekenpan en toast deze tot ze goudbruin zijn.

4. Kook de pasta volgens de instructies.

5. Wanneer de courgettes goudbruin en zacht zijn haal je ze uit de oven en doe je ze in de keukenmachine met alle overige ingrediënten, behalve de olie.

6. Blend de ingrediënten tot een grove pesto. Terwijl je de olijfolie beetje bij beetje toevoegt, blend je alles nog een keertje door. Breng op smaak met zout en peper.

7. Wanneer de pasta klaar is giet je deze af. Bewaar 4 eetl. van het kookvocht! Voeg de pesto toe aan de pasta, voeg dan de 4 eetl. kookvocht toe en meng alles door elkaar tot een romig geheel.

8. Serveer met evt. wat extra zwarte peper, edelgistvlokken en gebakken courgette schijfjes (optioneel)